De pulchritudine (fragm. 16)

Fragm. 16 (Lobel-Page)
Metrum: strophe Sapphica

Oἰ μὲν ἰππήων στρότον οἰ δὲ πέσδων
οἰ δὲ νάων φαῖσ’ ἔπι γᾶν μέλαιναν
ἔμμεναι κάλλιστον, ἔγω δὲ κῆν' ὄτ-
τω τις ἔραται·

πάγχυ δ’ εὔμαρες σύνετον πόησαι
πάντι τοῦτ’· ἀ γὰρ πόλυ περσκόπεισα
κάλλος ἀνθρώπων Ἐλένα τὸν ἄνδρα
κρίννεν ἄριστον,

ὂς τὸ πᾶν σέβας Τροΐας ὄλεσσεν
οὐδὲ παῖδος οὐδὲ φίλων τοκήων
οὖδεν ἐμνάσθη, ἄλλα παράγαγ’ αὔταν
Κύπρις ἔραισαν.

Κύπρις εὔκαμπον γὰρ ὐπάγαγ’ ἆτορ,
αἴ κεν οὐ κούφως τιν’ ἔραν ποήσῃ
ὤς τε νῦν Ἀνακτορίας ὀνέμναι-
σ’οὐ παρεοίσας,

τᾶς τε βολλοίμαν ἔρατον τε βᾶμα
κἀμάρυγμα λάμπρον ἴδην προσώπω
ἢ τὰ Λύδων ἄρματα κἀν ὄπλοισι
πεσδομάχεντας.

εὖ μὲν ἴδμεν οὐ δύνατον γένεσθαι
πάντ’ἐν ἀνθρώποις, πεδέχην δ’ἄρασθα